بررسی ارتباط بین مدیریت سرمایه در گردش و ارزش افزوده اقتصادی در چرخه های تجاری مختلف

در اقتصاد پرچالش کنونی با فشارهای فزاینده محیطی و منابع خارجی محدود، سرمایه در گردش شرکت ها از اهمیت وافری برخوردار است و مدیریت بهینه سرمایه در گردش در دوره های اقتصادی مختلف، می تواند به عنوان یک مزیت رقابتی برای شرکت ها محسوب گردد و از سوی دیگر عملکرد مالی و ارزش اقتصادی آنها را بهبود بخشد. از این رو در پژوهش حاضر سعی شده است تا ارتباط بین مدیریت سرمایه در گردش و ارزش افزوده اقتصادی در چرخه های تجاری مختلف، مورد بررسی قرار گیرد. برای انجام پژوهش حاضر نمونه ای از 77 شرکت از میان شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، در دوره زمانی 1378 تا 1390 به شیوه حذف نظام مند انتخاب گردیده است. چرخه تبدیل وجه نقد، دوره وصول مطالبات، دوره پرداخت بدهی ها و دوره گردش موجودی کالا به عنوان متغیرهای مستقل در نظر گرفته شدند و متغیر وابسته، ارزش افزوده اقتصادی می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش رگرسیونی و مدل داده های ترکیبی (پانل) و برای آزمون فرضیه ها از آزمون های چاو، هاسمن و والد استفاده شده است. همچنین تجزیه و تحلیل داده ها و آزمون فرضیه ها با استفاده از نرم افزارهای excel و eviews انجام گرفته است. نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها نشان می دهد که در طول دوره رکود اقتصادی، ارتباط بین برخی از متغیرهای سرمایه در گردش و ارزش افزوده اقتصادی به عنوان معیار عملکرد افزایش می یابد. علاوه بر این یافته های پژوهش حاکی از این است که در طول دوره رونق اقتصادی، این ارتباط کاهش می یابد. در خصوص بعضی از متغیرهای سرمایه در گردش، دوره رکود و رونق اقتصادی تأثیر معناداری بر رابطه آنها با ارزش افزوده اقتصادی نداشته است. واژگان کلیدی: مدیریت سرمایه در گردش، ارزش افزوده اقتصادی، چرخه های تجاری، چرخه تبدیل وجه نقد